مناجات (۱۵) – (فرازی از نماز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها)

سُبحانَ مَن لَبِسَ العِزَّ وَ الوَقارَ

منزه است خدایی که پوشیده عزّت و وقار

سُبحانَ مَن تَعَطَّفَ بِالمَجدِ وَ تَکَرَّمَ بِهِ

منزه است آنکه مهربانی کرده به بزرگی و بزرگوار گشته به آن

سُبحانَ مَن لا یَنبَغیِ التَّسبیحُ اِلّا لَه

منزه است خدایی که تسبیح روا نیست مگر برای او

سُبحانَ مَن اَحصی کُلَّ شَیءٍ عِلمُهُ

منزه است آن که علمش به هر چیز محیط است

سُبحانَ ذِی المَنِّ وَ النِّعَمِ سُبحانَ ذِی القُدرَهِ وَ الکَرَمِ

منزه است آن صاحب نعمت بخشی و نعمتها، منزه است آن صاحب قدرت و مکرمت