وارثان غدیر ۲۰ – تشیع در عصر پیامبر صلی الله علیه وآله
تشیع در عصر پیامبر صلی الله علیه وآله شیعه امامیه معتقد است که بذر تشیّع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در طول دوران رسالت خود آن را آبیاری کرده است. بنابراین شجره طیبه تشیّع، در زمان حضور نبی گرامی اسلام صلی الله علیه وآله به ثمر نشسته است. آیا در زمان پیامبرصلی الله علیه وآله کسانی بوده اند که علی علیه السلام را به عنوان ولیّ و جانشین بعد از رسول صلی الله علیه وآله قبول کرده باشند؟ گروهی از صحابه در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله با شنیدن آیات و روایات در امر امامت، ولایت و خلافت امام علی علیه السلام، بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، به او اعتقاد پیدا کرده، زعامت و امامت او را پذیرفته و از ارادتمندان آن حضرت قرار گرفتند. این گروه از همان زمان به «شیعه‌ی علی علیه السلام» معروف شدند: ۱٫ ابن خلدون می‌نویسد: «کان جماعه من الصحابه یتشیعون لعلی و یرون استحقاق علی غیره» جماعتی از صحابه، شیعه‌ی علی بودند و او را سزاوارتر از دیگران به خلافت می دانستند. تاریخ ابن خلدون،ج۳،ص۳۶۲ ۲٫ استاد محمد کردعلی می‌گوید:«عرف جماعه من کبار الصحابه …» «گروهی از بزرگان صحابه، به پذیرش ولایت علی علیه السلام، در عصر رسول خدا صلی الله علیه وآله معروف بودند؛ از آن جمله سلمان فارسی است که می گفت: ما با رسول خدا صلی الله علیه وآله بیعت بیعت کردیم بر خیرخواهی مسلمانان و اقتدا به علی بن ابی طالب علیه السلام و موالات او. ابوسعید خدری نیز از این افراد است و می‌گوید: مردم به پنج کار امر شدند؛ چهار تا را انجام دادند و یکی را ترک نمودند. وقتی از آن چهار مورد سؤال شد گفت: نماز، زکات، روزه‌ی ماه رمضان، و حج. از او سوال شد آنچه را که ترک نمودند چه بود؟ او در جواب گفت: ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام. خطط الشام،ج۵،ص۲۵۱ ۳٫ استاد محمد عبدالله عنان می گوید: «من الخطا ان یقال: ان الشیعه ظهرت لاول مره عند انشقاق الخوارج…» «این اشتباه است که گفته می‌شود شیعه برای نخستین بار هنگام جدایی خوارج ظهور پیدا کرده است، بلکه ظهور شیعه در عصر رسول خداصلی الله علیه و آله بوده است، هنگامی که خداوند رسولش را فرمان داد تا عشیره ی خود را مطابق آیه ۲۱۴ (سوره‌ی شعرا) انذار کند. پیامبرصلی الله علیه وآله دعوت خدا را پذیرفت و عشیرهی خود را در خانه‌اش جمع کرد و در حالی که به علیj اشاره می‌نمود، خطاب به آنان فرمود: این (یعنی علی) برادر، وصی و جانشین من در میان شما است، پس به سخنان او گوش فرا داده، او را اطاعت کنید.» روح التشیع،ص۲۰