مناجات (۱۳) – بخشی از مناجات الشاکرین
إلهی اَذهَلَنی عَن اِقامَهِ شُکرِکَ تَتابُعُ طَولِکَ
ای خدای من نعمتهای پی در پی تو مرا از انجام وظیفه ی شکر گزاری غافل کرد
وَ اَعجَزَنی عَن اِحصاءِ ثَنائِکَ فَیضُ فَضلِکَ
و فیضان دریای فضل و کَرَمَت مرا از ستایش عاجز گردانید
وَ شَغَلَنی عَن ذِکرِ مَحامِدِکَ تَرادُفُ عَوائِدِکَ
و عطای پیوسته ات مرا از ذکر محامد جمالت باز داشته