سوالهای پایش–مکاسب محرمه–اعیان نجسه-صفحه ۶۱
- در عبارت ص ۶۱ «… لعمومات البیع…» چرا شیخ به عمومات گذشته چون روایت تحف تمسک ننمود؟
- به عمومات بیع و روایت تحف و روایت نبوی دقت کنید و بلحاظ روش استدلال نظم بین آنها را استخراج نمایید. (مقصود از نظم بین این ادله، کشف این مطلب است که هرکدام از این ادله چه نقطه‌ای از نقاط چالش در معاملات را حل می‌کنند و به عبارت دیگر محقق در حل مسائل خود، در کجا به روایت تحف و در کجا به روایت نبوی و در کجا به عمومات بیع مراجعه میکند؟ جواب خود را با تحلیل مفاد این ادله بیان نمایید)
- به عبارت شیخ در ص۶۲ «فلا یشمله قوله علیه السلام فی روایه التحف …» توجه کنید آنگاه به روایت تحف بازگردید. در این روایت «شی من وجوه النجس» یک عنوان مستقل نیست بلکه از باب نمونه برای عنوان «او شی فیه وجه من وجوه الفساد است» حال با توجه به آنکه عصیر یقینا در آن «وجه من الوجوه الفساد» وجود دارد می‌توان سخن شیخ را در عدم شمول روایت نسبت به عصیر پذیرفت؟
- در عبارت «ولا یدخل تحت قوله صلی الله علیه و آله، اذا حرم …» مطلب ذیل را نقد کنید.
تحلیل مرحوم شیخ در صورتی درست است که مقصود از «شیئاً» عصیر عنبی باشد نه عصیر عنبی در حال غلیان، وگرنه عصیر عنبی در حال غلیان، حرمت مطلق داشته و حرمت ثمن آن‌هم مترتب بر حرمت مطلق آن خواهد بود»
۵٫ چرا با وجود آنکه روایات خاصه مذکور در ص۶۳ مطلقند، مرحوم شیخ در جواب، آنها را مشروط به عدم اعلام مکلف نموده است؟
۶٫ با نگاهی جامع به بحث شیخ در مسئله ثالثه روش استنباط ایشان و نظم آن را بنویسید.