از بطلگی تا طلبگی(۲) – مردم را بی دین نکنیم
مردم را بی دین نکنیم
حضرت آیت الله مظاهری: …روایت داریم هفتاد گناه از آنها آمرزیده می‌شود، قبل از آنکه یک گناه از ما آمرزیده بشود. بیخودی که ما رئیس نشدیم، بیخودی که ما روحانی نشدیم، بیخودی که نرسیدیم به اینجا که یک ساعت ما را هفتاد سال عبادت باشد.
من هیچ فراموش نمی‌کنم: آدمی که پیش حضرت امام (ره) متهم بود… این می‌خواست برود تبلیغ؛ آمد پیش حضرت امام گفت: آقا یک نصیحت به من بکنید، من می‌خواهم بروم تبلیغ. امام تبسم کردند، گفتند: تقاضا دارم مردم را بی دین نکن (ما از خیر تو گذشتیم، شر نرسان)
راستی آدم بعضی اوقات می‌بیند [که] این آدم یک ساعت صحبت می‌کند، همه‌اش نیش است؛ اینها مار می‌شود، عقرب می‌شود.
این سخن‌های چو مار و کژدمت
مار و کژدم می‌شود گیرد دمت
این لاابالی‌گری در سهم امام اینها انسان را به صورت خوک در می‌آورد این لاابالی گری در مال مردم آدم را خوک می‌کند؛ مال حرام آدم را خوک می‌کند؛ یک کسی درس نخواند شهریه بگیرد؛ نمی‌شود که بیخود، از او جواز، از او جواز؛ و این جوازها را جمع کرده برای گرفتن سهم امام؛ این جواز بازی‌ها نمی‌دانم چی است؛ ماها می‌دهیم شماها می‌گیرید؛ اینها خیلی حرف دارد، نمی‌شود هم حرفش را زد؛ اگر توی دل بگذاریم دل می‌سوزد؛ اگر به زبان بیاوریم زبان می‌سوزد؛ آدم نمی‌داند چه کار بکند.
ولی علی کلّ حال، باید بدانیم که مردم روی جزء جزء کارهای ما حساب دارند. مواظب باشید سد راه دین [و موجب] تضعیف اسلام عزیز نباشیم.
خدایا به حق امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قسمَت می‌دهیم، توفیق ترویج اسلام [را] به همه ما، مخصوصاً به ما عنایت بفرما