از بطلگی تا طلبگی (۵۱) – اهمیّت‌مبلّغ
آیه الله فلسفی که در مشهد ساکن هستند برای من نقل کردند که میرزای شیرازی به علت کسالتی که داشتند حتی برای علماء بزرگ وقتی که وارد می‌شدند، از جای بلند نمی‌شدند. روزی یک روحانی ساده‌ای با عمامه‌ای درهم وارد شد، میرزا با تمام قامت، برای او ایستاد و در موقع رفتن، تا دم در او را مشایعت کرد. اطرافیان تعجب کرده و از آیه الله میرزای شیرازی پرسیدند این شخص کی بود؟ میرزای شیرازی فرمودند: این شخص در نجف اشرف درس خوانده و مجتهد شده، بعد برای تبلیغ تشیع و اهل بیت علیهم السلام به یک شهر سنی نشین رفته و گفته من آخوند مکتبی هستم بچه‌هایتان را بفرستید تا به آنها قرآن یاد بدهم. بعد از سال‌ها آن بچه‌ها بزرگ شدند و این آقا کم‌کم همه را شیعه کرد و با اهل بیت و اسلام حقیقی، آشنا نمود. این قدر یک مبلغ اهمیت دارد.