از بطلگی تا طلبگی (۴۴) – خودسازی، راهی به سوی کمال

ما در عالم، کاری مهمتر از خودسازی نداریم، و تمام این درس و بحث، برای آن است که خودمان را درست بسازیم. در حکمت متعالی مبرهن است که علم و عمل، انسان سازند و انسان ابدی است. برای ما «الی»و«حتی» و«متی» راه ندارد و برای طیران به قلّه‌ی معارف و سعادت، دو بال لازم داریم. کتب اخلاقی، بزرگان ما زیاد نوشته‌اند. مانند «احیاء الاحیاء» مرحوم فیض و «جامع السعادات» مرحوم نراقی، و… این کتاب‌های اخلاقی بطون آیات و روایات‌اند که برای انسان سازی‌اند. و تمام درس‌هایی که خوانده می‌شود، حوزه‌هایی که تشکیل می‌شود، و بحث و تحقیقی که می‌شود، همه برای این است که انسان بتواند نهال وجود خودش را از قوّه به فعلیت برساند، از نقص به کمال بکشاند و انسان سعادتمند بشود.