از بطلگی تا طلبگی (۳۴) – اتّکا به لطف خداوند و توسّل به اولیاء الله
ما باید این را باور کنیم که هر چند با استعداد و با هوش و با قدرت باشیم، باز هم بنده ضعیفی هستیم و بدون اتّکا به لطف خداوند و توجه به اولیاء‌الله که وساطت و شفاعت کنند، به جایی نمی‌رسیم. بنابراین از طرفی باید تمام توان و کوشش خود را در راه تحصیل و کسب کمالات به کار ببریم و از طرف دیگر هم بدانیم مشکلات و آفات و موانع زیادی بر سر راه هست که جز با لطف و عنایت خدای متعال بر طرف نمی‌شود. پس توسّلات و دعاها در حد اعتدال لازم است، اما باید مراقب بود که به افراط یا تفریط کشیده نشود. یک طلبه وقتی می‌تواند موفق باشد، که در این امور هم برنامه خود را با دقت تنظیم کند.