از بطلگی تا طلبگی (۱۷) – سحر خیزی و کسب علم

اوایل طلبگی ما، آیت‌الله الکبری گلپایگانی (رحمه‌الله‌تعالی)؛ نماز صبح را که می خواند، می نشست تا اول آفتاب. بعد می‌آمدند در مدرسه دارالشفاء کفایه می‌فرمود. گاهی ما دیر می‌رسیدیم. ایشان به شوخی می‌گفت: اگر وقتی بیدار شدید، دیدید آفتاب زده، زود بیایید درس؛ نماز قضا وقتش نمی‌گذرد، بخلاف درس! رسم پارسایی، ۲۳