آداب المسترشدین ۷ – در محضر استاد
شهید ثانی ( قدس سره): بر دانشپژوه است که در محضر استاد، درگوشی سخن نگوید؛ با چشم به کسی اشاره نکند؛ بیدلیل سخن نگوید؛ سخن خنده آور یا مبتذل و هرآنچه را حاوی بیادبی یا گفتمان ناروا است، بر زبان نیاورد؛تا اجازه نگرفته است، لب به سخن نگشاید؛ بیدلیل و بدون آن که استاد بخندد، نخندد؛ اگر نتوانست جلوی خندۀ خود را بگیرد، به تبسم،آن هم بدون هر نوع صدایی بسنده کند. او باید بداند که فروتنیدر برابر استاد، مایۀ عزتمندی، افتخار و بلند مرتبگی استو بزرگداشت حرمت وی، به پاداش الهی میانجامد و اهتمام به خدمت او شرافت آمیز است. «آیین دانشوری، ص ۸۶»