سئوالات پایش رسائل – ج۱ – المقصد الاول في القطع – صفحه 51

به عبارت « ولو امکن الحکم بعدم اعتباره لجری مثله فی القطع الحاصل من المقدمات الشرعیه» توجه کنید و وجه این ملازمه را توضیح دهید.
آیا عبارت شیخ « فلو خاض فیها و حصل القطع بما لا یوافق الحکم الواقعی لم یعذر فی ذلک » با حجیت قطع منافات ندارد؟ (بعبارت دیگر تمام ارزش حجیت قطع به معذوریت مکلف در صورت کشف خلاف است حال آنکه مرحوم شیخ در این جا قائل به عدم معذوریت است.)
با دقت در کلام مرحوم استر آبادی به این سوال پاسخ دهید که آیا ایشان متوجه خطاپذیری در فهم ادله شرعیه بوده است؟ برای جواب خود از کلام ایشان شاهد بیاورید. آنگاه نظریه ایشان را با توجه به جواب خود به صورتی نظام مند توضیح دهید.
تفاوت کلام مرحوم جزائری و مرحوم استر آبادی در چه نکته ای است؟
به عبارت مرحوم جزایری « لو تعارض هو والنقلی … » دقت کنید، و به این سوال پاسخ دهید که چگونه تعارض عقلی و نقلی ممکن است؟ در صورت تصور این امکان، آیا اشکال شیخ «کیف یجوز حصول القطع او الظن …» (ص ۵۵) بر مطلب ایشان وارداست؟
تفاوت کلام محدث بحرانی و مرحوم جزایری در چیست؟
آیا می توانید تعارض دو دلیل عقلی را در مبنای مرحوم صاحب حدائق به تصویر بکشید؟ سپس اشکال ایشان در ترجیح یکی بر دیگری را تحلیل نموده و سپس اشکال شیخ را بررسی نمایید؟
چرا با اینکه مرحوم صاحب حدائق عقل فطری را قبول دارد ولی در تقدیمش بر نقلی دچار اشکال است؟ آیا می توانید از ایشان دفاع کنید؟
قیاس شیخ در کاربرد عقل فطری برای اثبات وجود صانع، چگونه میتواند ردی برای صاحب حدائق باشد؟
نظریه اخباریین و رد شیخ را با تأمل مطالعه فرمایید و بیان کنید که چه تفاوت اساسی در نگاه آنها به مسئله عقل وجود دارد؟
به روایت «لو ان رجلاً قام لیله…» توجه کنید و بنویسید از کجای روایت اشتراط وساطت حجت علیه السلام در وجوب اطاعت فهمیده می شود؟ آیا از این روایت نمی توان فهمید که معرفت ولی الله شرط موضوع حکم است؟ چرا؟ آیا از این روایت نمی توان فهمید که معرفت ولی الله شرط موضوع حکم است نه وجوب اطاعت؟ چرا؟
به عبارت شیخ «کیف والعقل…» ص۶۰ دقت کنید. آیا مطابق مبنای اخباریین این استدلال قابل قبول است؟ ( با توجه به آنکه اخباریین استدلال به عقل را اجمالاً قبول ندارند؟
آیا مرحوم شیخ، بعد از رد عقلی اشتراط وساطت حجت در وجوب اطاعت خداوند، احتیاجی به رد دلالی اخبار دارد؟ چرا؟
آیا نمی توان گفت که در دلالت عقل بر وجوب اتباع بدون اشتراط وساطت یک حکم ظاهری است؟ (یعنی در جائیکه دلیلی از شرع بر اشتراط وجود ندارد عقل حکم به وجوب اتباع مطلقاً می کند)
منشأ استظهار شیخ، در حمل روایات بر عدم جواز استبداد به عقل های ناقص چیست؟
در عبارت شیخ «الانصاف … موجب للوقوع فی الخطأ کثیراً … » دقت کنید ، آیا خطاپذیری فهم از ادله شرعیه و همچنین ادله عقلیه در غیر مناطات معارض با این استدلال شیخ نیست؟ (فراموش نکنید که شیخ ره ادعای خطاپذیری ادراکات عقل را با معارضه روبرو می دانست (ر.ک ص ۵۱ و ۵۲): جهت پاسخ، تمامی استدلالات شیخ در ناحیه مناطات احکام راجمع نموده و نظام مند نمایید.