بایگانی دسته ی از بطلگي تا طلبگي

حضرت آیت الله   پناه اشتهاردی(ره)

حضرت رضا علیه‌السلام در روایتی می فرمایند:

 پنج خصلت در خروس سفید است که از خصلت های انبیا است،

 اولین آن ((معرفته باوقات الصلاه))، خروس، وقت نمازها را خوب می‌شناسد.

 در گذشته رادیو، ساعت و این قبیل امکانات نبود. خروس‌ها خبر می‌دادند که وقت نماز است و اعلام وقت‌شان، اطمینان‌آور بود و معنایش این است که ما بشناسیم و اول وقت، نماز را بخوانیم. نگوییم حالا وقت زیاد است.

 امر مولاست و هر روز باید این امتثال کنیم و اگر نماز‌ها را به تاخیر بیاندازیم، توهین به امر الهی است.

 رسم پارسایی، ۲۸

حضرت آیت الله   پناه اشتهاردی(ره)

اوایل طلبگی ما، 

آیت‌الله الکبری گلپایگانی (رحمه‌الله‌تعالی)؛

نماز صبح را که می خواند، می نشست تا اول آفتاب.

بعد می‌آمدند در مدرسه دارالشفاء کفایه می‌فرمود. گاهی ما دیر می‌رسیدیم. ایشان به شوخی می‌گفت: اگر وقتی بیدار شدید، دیدید آفتاب زده، زود بیایید درس؛ نماز قضا وقتش نمی‌گذرد، 

بخلاف درس!

 رسم پارسایی، ۲۳

حضرت آیت الله   پناه اشتهاردی(ره)

خواجه نصیر الدین طوسی (رحمه‌الله‎تعالی) در سن شصت سالگی بود و علامه حلّی (رحمه‎الله‎تعالی‌) بیست و چهار سال سن داشت.

خواجه نصیر در درس فقه علامه شرکت می کرد و می فرمود:

 «علامه، فقهش خوب است» این گونه افراد، خالصانه در فکر بودند تا یاد بگیرند و اهل بیتعلیهم‌آلاف‌التحیه‌والثناء را معرفی کنند .

رسم پارسایی، ۲۳

حضرت  آیت الله   پناه اشتهاردی(ره)

زمانی آقای بروجردی (رحمه‌الله‌تعالی‌) در درس می فرمودند:

 سند و مدرک مذهب اعتقادی مردم، ما روحانیون هستیم

که اگر این مدارک خراب شود، همه خراب می شوند. وشیطان هم، همه سعی و تلاشش این است که همین حوزه‌ها و طلبه‌ها را گمراه کند.

بنا به فرمایش امام راحل(ره)، اگر عالِمی فاسد شود، عالَمی فاسد   می شود، لذا خیلی مراقب باشیم که القاب ثقه الاسلام، حجهالاسلام،  آیت الله و … ما را از عمل وا‌ ندارد که بدبخت ترین مردم، طبق فرمایش حضرت عیسی علی‌نبیناواله‌وعلیه‌السلام، کسی است که به علم در میان مردم شناخته ش

حضرت آیت الله   پناه اشتهاردی(ره)

ز پیغمبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌و‌‌اله‌وسلم‌سوال شد: «ایُّ الاصحابِ أَفضل ؟»؛ بهترین رفیق، دوست و یار انسان چه کسی است؟ حضرت به نحو اختصار، جوابی فرمودند که خیلی پر معنی و سودمند است و نشان می دهد، چقدر ایشان در هدایت انسان‌ها دقت داشته است.

حضرت فرمودند: بهترین دوست و هم‌نشین کسی است که دو خصلت داشته باشد:«مَن ِاذا ذَکَرتَ اَعانَکَ وَ اِذا نَسیتَ ذَکَّرَکَ»؛ اول؛ این که هرگاه به یاد خدای متعال افتادی تو را تشویق و یاری‌ات کند و دوم؛ این که هرگاه خداوند را از یاد بردی و دچار غفلت شدی، سریعاً خداوند را به یاد تو آورد، واقعاً اگر کسی چنین رفیقی داشته باشد، که این دو خصلت در وجودش باشد باید خداوند را شبانه روز شکر کند، چرا که بالا‌ترین نفع را برای انسان دارد و نشان دهنده این است که خداوند خیلی دوستش دارد که یک چنین دوست شایسته‎ای را برای او قرار داده است.

رسم پارسایی، ۱۶