سوالهای پایش –مکاسب محرمه–نوع اول-صفحه ۵۱
بحث مستثنیات حرمت بیع اعیان نجسه – المسأله الثانیه ص۵۱
- در عبارت شیخ «لتواتر الاخبار» (ص۵۱)، آیا مولف در استدلال خود محتاج تواتر اخبار است؟ (مثلا اگر خبر صحیح السند در مقابل «ثمن کلب سحت» باشد کافی نیست؟)
- از تعبیر مرحوم شیخ در ص۵۲ «قبل الاجماع…» بلحاظ روش شناسی استدلال چه مطلبی را می‌توانید برداشت نمایید؟
- در بحث انصراف، تحقیق نمایید و به سوالات زیر پاسخ دهید:
الف. چرا غلبه وجود باعث انصراف نمی‌شود؟
ب. آیا غلبه وجود بر فرض عدم ایجاب انصراف، باعث شکستن اطلاق نمی‌شود؟
- چه فرقی بین صفت «الذی لا یصید» و «صیود» وجود دارد که مولف ادعای انصراف را در صورت اول نمی‌‍پذیرید؟ آیا منفی بودن وصف در مثال‌های مورد نظر شیخ (لا یصید- لیس بکلب الصید) در ادعای مصنف خصوصیت دارد یا در اوصاف مثبت نیز قابل پیاده است مانند: الکلب الذی یصید
- در عبارت شیخ «مع انه لا یصح فی مثل …» (ص۵۳) مطلب زیر را نقد کنید:
مرحوم شیخ در این فراز که ارائه یک دلیل مستقل است در حقیقت به دنبال بهره گیری از عدم امکان ادعای انصراف در دو روایت برای استظهار از روایات دیگر است حال آنکه این در صورتی صحیح است که مناشی استظهار از روایت (یعنی دو روایت مذکور) قابل اعتماد و بعبارت واضح‌تر، صدور آنها ثابت باشد و این در حالیست که حداقل با توجه به ممشای شیخ، نقطه مورد اعتماد مجموع روایات مستفیضه است.
در واقع از همین جا نیز فهمیده می‌شود که اگر تقیید به سلوقی فهمیده نشود اطلاق آن نیز فهمیده نمی‌شود و محتاج دلیل است.
- مطلب زیر را نقد کنید:
با توجه به آنکه استدلال به روایت «الکلب الذی لا یصید» و «الذی لیس بکلب الصید» استدلال به مفهوم آنهاست و استدلال به روایات دیگر، استدلال به منطوق آنهاست، حال با فرض انصراف منطوق این روایات به صید سلوقی و با توجه به آنکه دلالت منطوق بر مقصودمتکلم از دلالت مفهوم اقوی است نمی‌توان از دو روایت «لا یصید» و «الذی لیس بکلب الصید» برای استظهار روایات دیگر کمک گرفت.
- به عبارت مصنف «و یؤید بما عن المنتهی … لکن الوجه الاول اظهر» (ص۵۴) توجه کنید و دلیل اظهریت وجه اول را بیان نمایید.