وارثان غدیر ۳۷ – زینت آسمان و زمین

زینت آسمان و زمین

امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرماید: روزی از کنار عمر ـ فرزند صهاک ـ گذر کردم، وی زبان به طعنه گشود و گفت: «مامثل محمد فی اهل بیته الا کمثل تخله نبتت فی کناسه». «محمد در میان خاندانش مانند درخت خرمایی است که در زباله‌دانی روییده است». امیرالمومنین علیه السلام از این جرأت و هتاکی وی، به پیامبرصلی الله علیه وآله شکایت کرد. آن‌گاه حضرت بسیار خشمگین شد و بر بالای منبر رفت و فرمود: چه شده است که برخی از شما خاندان مرا سرزنش و به آن‌ها جسارت می‌کنند؟ مگر فضایل آن‌ها را که از ناحیه خداوند سبحان عطا شده است، از زبان من نشنیده‌اند؟ مگر خصایص بی‌همتای علی را نمی‌دانند؟ او برترین انسان‌ها، خلیفه، وارث، وصی من و سرپرست تمامی اهل ایمان است؛ آن که ولایت او را بپذیرد، خودش را در پوشش ولایت الهی قرار داده است، دوستدار او محبوب خدا و دشمن او دشمن خداست، کینه ورزی به او نشانه‌ی کفر و مودت او علامت ایمان است. آن‌گاه افزودند: «هو زینه الارض و من ساکنها و هو کلمه التقوی و عروه الله الوثقی». «او زینت زمین و ساکنان آن و مجسمه‌ی تقوا و خدا ترسی و دست آویز مستحکمی است که انسان‌ها را به سوی خدا هدایت می‌کند.» در پایان فرمود: «ایها الناس! لیبلغ مقالتی الشاهد منکم الغائب؛ اللهم اشهد علیهم». «ای مردم! بر شماست که حاضران در این جلسه پیام مرا به غایبان برسانند؛ بار خدایا! تو شاهد باش که من حقیقت را به آنان ابلاغ کردم».